Choć gatunków pieczarek jest ponad sto, ta najbardziej znana, hodowana w pieczarkarniach, to biała pieczarka dwuzarodnikowa. Charakteryzuje się dużym, mięsistym kapeluszem o blaszkach białawych, później różowych, a w pełni dojrzałości – ciemnobrązowych. Pieczarka jest najpopularniejszym grzybem uprawianym na całym świecie. Pod koniec XIX wieku jej uprawa stała się popularna w tajemniczych podziemiach Paryża – idealnych do uprawy pieczarek ze względu na odpowiednią wilgotność oraz niską temperaturę. Dziś w sklepach można znaleźć popularne białe pieczarki lub brązowe pieczarki portobello – warto wybierać takie o sprężystym i zwartym miąższu.
Po odcięciu nóżek, należy przepłukać grzyby pod bieżącą wodą lub przetrzeć je wilgotną ściereczką. Potem przecinamy je na pół, na cztery części, kroimy w cienkie paseczki lub pozostawiamy je w całości, w zależności od tego, co chcemy z nich przyrządzić. Najprościej jest usmażyć pieczarki na patelni, z odrobiną masła lub oleju. Pod odparowaniu płynu smażymy jeszcze przez chwilę, aby pieczarki nabrały złotego koloru. Pieczarki portobello mogą być nadziewane warzywami lub mięsem mielonym, tartym serem i ziołami, a następnie zapiekane w piekarniku. Pamiętajmy, że pieczarek nie powinno się przechowywać dłużej niż 4 dni w lodówce.